Табассум — бу яхши кайфиятнинг энг аниқ кўрсаткичидир, у кўп муаммоларнинг олдини олиши ва ҳатто одамни ёқимли қилиши мумкин.

Яқинда олимлар табассумнинг яна бир ажойиб хусусиятини исботлади.  TengriMIX ушбу тадқиқот ҳақида Experimental Psychology журналига таяниб хабар берди.

Жанубий Австралия университети олимлари турли мамлакатлардан 18 ёшдан 50 ёшгача бўлган 136 киши иштирокида тадқиқот ўтказди. Улар табассум инсон танасига қандай таъсир қилишини баҳолашга ҳаракат қилди. Натижа шуни кўрсатдики, ҳатто сохта табассум нафақат эгасининг юз ифодасига, балки атрофдаги одамларнинг ҳис-туйғуларига ҳам таъсир қилади. Табассум билан, одам қўшиқда бўлгани каби бошқаларни ҳам бахтли қилади:

Табассумингизни баҳам кўринг ва у сизга бир неча марта қайтиб келади”.

Тадқиқот шуни кўрсатдики, одам табассум қилганда “бахтни келтириб чиқариш” учун жавобгар бўлган миянинг бодом шаклидаги қисми фаоллашади. Ушбу восита айниқса стрессли вазиятларда фойдалидир. Жилмайган кишининг юрагида енгиллик бўлади.

Ушбу тадқиқот идрок ва ҳаракат ўртасида боғлиқлик борлигини яна бир бор кўрсатмоқда. Туйғулар тананинг бошқа реакцияларига таъсир қилади. Яширин ҳис-туйғулар танадаги худди шу механизмларни, худди улар намоён бўлгандагидек ҳаракатга келтиради.